Hallo Marloes,
Hierbij wil ik als eerste melden dat als de zwangeren behoefte hebben om meer over verdovingen te willen weten ze te verwijzen naar een Engels boek “Pregnancy and Birth” pagina 64 “ pain relief” waarin heel objectief wordt gemeld wat de voor- en nadelen zijn van verdovingen. Tevens het artikel “ pijn of geen pijn bij de bevalling” van het magazine “ Marie Claire” doet je ogen openen (editie december 2001, bronnen Nrc, volkskrant, HP/de tijd, ouders van nu en kinderen). De eerste zin begint met “ Mogen we het asjeblieft zèlf bepalen”. Tevens is bij Sonja Barend een aflevering geweest over bevallen met verdoving waar onderandere Beatrijs Smulders een gast was. De conclusie van Sonja was dat Nederland gewoon met verdoving moest bevallen als de zwangere dat wilde.
Uit de enquete van “ Kinderen” blijkt dat 79 % van de ondervraagde die voor het eerst zwanger is zelf wil bepalen of pijn bestrijding zal worden toegepast. Ondanks dit hoge percentage kunnen Nederlandse zwangeren deze beslissing niet zelf nemen. Vroedvrouwen propageren hier onvermoeibaar de thuisbevalling en dus geen verdoving mogelijk.
Als tweede wil ik zeggen bedankt voor je reactie. Ik reageer inderdaad agressief, ik ben eigenlijk ook woedend en teleurgesteld.
Je hebt helemaal gelijk als je over kraamverzorgsters zegt dat zij niet vooraf kunnen informeren. Ik bedoel eigenlijk de verloskundigen waar je op controle komt en landelijke organisaties die voorlichtingsbijeenkomsten geven en alle informatie die wordt verspreid via de organsaties.
-Als eerste was ik versteld dat een ongeveer 3 uur durende informatiebijeenkomst gegeven door een van de grootste landelijke organisaties “ Koninklijke nederlands organisatie van verloskundigen” gegeven door het hele land met informatiekraampjes het onderwerp verdoving geheel links laat liggen en verder alle andere onderwerpen WEL behandeld worden. Terwijl het thema heet “ Kinderen krijgen in de één en twintigste eeuw” …
Sorry hoor en dan aan het eind zo´n oude vrouw die nog veel ouder is dan mijn eigen moeder (dus uit de vorige generaties) laten vertellen hoe trots wij zijn dat wij vrouwen het land zijn waar de minste verdovingen worden gegeven en wij vinden dat pijnlijden bij een bevalling hoort en dus thuis moeten bevallen. Hoezo niet iets opleggen en waarom moeten we daar trots op zijn?
Alle omringende Europese landen zoals België hebben een percentage van rond de 50 % , Zweden 30 % en Groot-Brittianië 30%…In Duitsland en Amerika is het meer regel dan uitzondering bevallen met verdoving. In Frankrijk en Zweden is het in de wet geregeld dat men zelf mag bepalen wanneer er een verdoving wordt gegeven. Is het niet een beetje raar dat Nederland 4% heeft met de ruggeprik!!!en dat daar zo´n groot verschil in zit. Worden wij zwangeren niet ongelooflijk onder de duim gehouden en dom gehouden door zo min mogelijk info te geven over verdoving? Waarom moet men er trost op zijn dat wij zonder verdoving bevallen???? (Maar ja, Beatrijs Smulders is een van de personen die meegeholpen heeft de presentatie op te zetten. Dat zegt al genoeg.)
Een logische conclusie is dat alle opleidingen voor verloskundigen ook waarschijnlijk door zulke tangen worden gerund en dat het beleid is om zwangeren proberen te overtuigen dat men thuisbevalt zonder verdoving.
Ik heb vanaf het begin bij de verloskundigenpraktijk gemeld dat ik positief tegenover verdovingen sta en dat ik als ik er behoefte aan heb ook ik dan zou willen dat zij ervoor zouden kunnen zorgen dat ik het kreeg. Dat vonden ze prima. We hebben verschillende verdovingen besproken. Tevens ben ik via via erachter gekomen dat ziekenhuizen een hele grote rol spelen in het beslissingsproces over of de patient wel of geen verdoving krijgt en mag de patient zelf niet meebeslissen (ik wilde poliklinsch bevallen, zodat ik een verdoving zou kunnen krijgen indien nodig). Dus heb ik aan de verloskundigen gevraagd wat hier de oplossing voor is, want ik wil zelf beslissen, het is mijn lichaam en niemand weet beter dan ikzelf hoeveel pijn ik heb. Ik ben niet dom en ik weet dat verloskundige en de mensen in het ziekenhuis heel veel ervaring hebben. Daarom zou ik ook altijd heel goed luisteren waarom zij er van af zien op dat moment. Maar ik wil dat de eind beslissing in mijn eigen handen ligt! We leven in een democratie met geemancipeerde vrouwen, toch?
Zij adviseerde 2 ziekenhuizen die hun ziekenhuisbeleid niet boven die van de verloskundigen advies zou stellen. En ik had afgesproken met de verloskundigen dat als ik om verdoving vroeg zij dat zouden regelen.
Dus ik dacht:“ gelukkig wordt ik als klant behandeld en wordt er naar mij geluisterd”.
Maar uiteindelijk is op het moment dat ik om verdoving vroeg werd het afgewezen. En ik was woest!!!!Teleurgesteld dat het zo gaat in Nederland. Ik voelde me gigantisch bedrogen! Ik heb daarna veel nachtmerries gehad. De eerste nacht durfde ik niet eens te gaan slapen omdat ik de bevalling zou herbeleven…
Volgende keer dat ik zwanger ben, zorg ik dat mijn neefje, net afgestudeerd arts, paraat wil staan voor als ik op het moment behoefte zou hebben aan verdoving… Maar kijken dan welk ziekenhuis dan nog een bed vrij zou hebben…
DE NEDERLANDSE ZWANGERE HEEFT RECHT OP VERDOVING
Graag reactie
Femma
marloes schreef:
>
> Hoi Femma
> De mensen die in de kraam werken, de kraamverzorgsters, geven
> geen voorlichtingen voor de bevalling. Dan kennen wij onze
> gezinnen immers nog niet !!!
> Als wij bij de mensen komen hebben ze zelf al voor een thuis
> of ziekenhuis bevalling gekozen.
> De verloskundigen beantwoorden vragen over de verschillende
> bevallingen, ze dringen niks op maar geven wel advies.
> Trouwens, waarom reageer je zo agressief??
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
