Hallo allemaal, ik ben bezig met een protocol te ontwikkelen over de begeleiding van de vrouw met bekkeninstabiliteit voor, tijdens en na de bevalling.
Als iemand hier iets over kwijt wil, wat dan ook, ervaringen, tips of andere dingen, mail mij dan!!!, alvast bedankt voor jullie moeite, groetjs, Parel
Hallo Parel,
Ik heb in 1994 laste gehad van bekkeninstabiliteit, die in de 4e maand van de zwangerschap opkwam. Ik heb onder behandeling van een fysiotherapeut gelopen en heb een bekkenband gedragen. Ik liep tegen de bevallingsdatum zo slecht, dat ik bijna in een rolstoel belandde. Na de bevalling was het grootste gedeelte van de pijn weg, maar was er dusdanig veel pijn over, dat ik mezelf voorlopig niet als genezen hoefde te beschouwen. Ik ben na ca 3 mnd aan slendergym gaan doen, en dat hielp enorm. Mijn bekkenspieren werden een stuk sterker, maar over ging het niet. Pas toen ik in de tuin (6 mnd na de bevalling) verkeerd boog en iets voelde ‘knakken’ in mijn bekken was eigenlijk pas de pijn grotendeels verdwenen. Helaas niet volledig, want bij zware belasting, veel verkeerd draaien of buigen en/of tijdens de maandelijkse periode is de pijn er weer gedeeltelijk. Lopen over een bevroren of scheef aflopende stoep is voor mij nog steeds lastig, omdat ik geforceerd en dus ‘verkeerd’ loop en daarmee dus de bekkenspieren overbelast en weer pijn voel. Dit vooral tijdens mijn maandelijkse periode. Daarom denk ik dan ook dat mijn hormoonhuishouding een grote rol in dit geheel speelt.
Als je nog meer informatie hierover wilt, mail me dan maar op bovenstaand emailadres.
Met vriendelijke groeten,
Vera Lankhaar.
Hallo Parel
Helaas kan ik over bekkeninstabiliteit ook hevig meepraten.
Bij mij zat het voornamelijk van onderen.
Een schreinende pijn alsof de hele boel werd kapot getrokken.
Ik kreeg dit bij de eerste zwangerschap. Bij de tweede zwangerschap is het verdubbelt de pijnklachten.
Overigens is het nooit over geweest tussen de twee zwangerschappen door
(en dat waren 3 lange jaren)
Dan heb ik het over de maandelijkse periode.
Na de borstvoedingsperiode van de jongste (ze wou helaas na 6 maanden niks meer)
Ben ik weer begonnen met de anticonceptie en het is wonderbaarlijk zo goed als weg nu.
Lang leve de anticonceptie.
Bij mij lijkt toch wel weer dat het is ontstaan door de pil maar met die hormonen gaat het ook weer weg.
Groetjes Myranda
Succes met je protocol ontwerp.
Hoi Parel,
Ook ik had last van pijn in mijn schaambeen en mijn stuit vanaf de 5e maand van mijn eerst zwangerschap. Dit is na de bevalling niet direct overgegaan en ik moest erg voorzichtig blijven. Pas na een maand of 9 kon ik echt zeggen dat ik zowat pijnvrij was. Maar nu ben ik 4 maanden zwanger van de 2e en heb ik al sinds maand 3 last van BI. Beide keren begon het nadat ik een hele dag best zwaar in touw was geweest. Ik heb mijn werk als verzorgende op moeten geven en ik werk nu on-top-off als vrijwilligster zodat alle overige simpele lichte klusjes rondom de verzorging van de bewoners uit handen kan nemen van mijn (ex) collega's.
Ik weet nu wel iets meer over waar ik op moet letten, voetje voor voetje de trap op etc. Een plasticzak op de autostoel om makkelijk te draaien bij het in en uitstappen, een gelzadel op mijn fiets en kussens in mijn bed tussen mijn knieen om mijn heupgewricht op een bepaalde stand te houden.
De eerste keer dat ik het kreeg wist ik niet dat dit BI was, ik dacht altijd dat dit met je bekken in de vorm van de kom en het been wat eronder zit te maken had. Dat gedeelte dat bij oudere dames met osteoporose vaak breken wil. Toen ik haast niet langer kon staan of lopen dan 10 minuten heeft een buurvrouw me gezegd dat ik naar de HA moest gaan. Ik heb het heel lang uitgesteld, omdat ik daadwerkelijk dacht dat ik me gewoon een keertje had overbelast, maar zag ook wel dat dit nu wel erg lang duurde en dat het steeds pijnlijker werd. Zwemmen deed me nu ook al pijn, het terugklappen van mijn benen tijdens een schoolslag deed heel veel pijn in mijn schaambeen, alsof er iets knapte.
Nu weet ik dus wat het is en neem ik mezelf in acht. Dit helpt wel wat, alleen ik vind het moeilijk te accepteren dat het al zo vroeg is begonnen en dat ik inderdaad zo belachelijk rustig aan moet doen. Want dat is vaak het probleem, niemand die ziet iets aan je, maar als je toch weer over je grenzen bent gegaan dan merk je dat achteraf en daar heeft niemand wat aan.
Tijdens mijn bevalling is overigens geen rekening gehouden met mijn BI, ook niet terwijl het op mijn kaart stond en ik het nog eens heb vermeld. Ik mocht alleen maar op mijn rug liggen, wat ontzettend pijnlijk was. Ik vermoed dat daarom de pijn ook niet is weggegaan, mijn dochter zat uiteindelijk dan ook muurvast in mijn bekken en is uiteindelijk met een spoedkeizersnee geboren.
De volgende bevalling zal dan ook om o.a. om deze reden een geplande keizersnee worden in juni.
Hoop dat je hier wat aan hebt en anders email je me maar op bovenstaande link.
Gr Sophie
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's